Kosten­doelmatigheid Wmo | Verblijf en opvang (3)

Uit onderzoek van IPSE Studies naar de kosten en prestaties van gemeenten bij het verstrekken van ondersteuning thuis in het kader van de uitvoering Wmo in 2022, blijkt dat er tussen gemeenten grote verschillen bestaan in de kostendoelmatigheid.

Uit het onderzoek blijkt dat meer dan de helft van de centrumgemeenten ruim onder het gemiddelde van 81 procent scoren. Van de 42 centrumgemeenten zijn er 22 met een doelmatigheidsscore lager dan 80 procent. Voor deze gemeenten lijkt er ruimte voor flinke kostenbesparingen, vooral voor de 7 gemeenten die een score van minder dan 70 procent hebben.

Invloed van inkoopkenmerken

De doelmatigheidsscores in figuur 1 zijn berekend op basis van verschillende inkoopkenmerken. Voor de meeste inkoopkenmerken is geen effect op de kosten vast te stellen. Wel is er statistisch bewijs dat een hoge overhead ratio bijdraagt aan hoge kosten. Er is zwak statistisch bewijs dat het gebruik van een raamovereenkomst de kosten negatief beïnvloedt en dus een positief effect heeft op de doelmatigheid.

Invloed van schaal en cliëntkenmerken

Er is geen statistisch bewijs gevonden voor het bestaan van schaaleffecten. Met andere woorden: de kosten per eenheid dienstverlening op het gebied van verblijf en opvang zijn niet afhankelijk van de omvang van de dienstverlening. Evenmin is er statistisch bewijs voor een relatie tussen de kosten per eenheid dienstverlening en cliëntkenmerken (niet-westerse migratieachtergrond, 60-plus of laag inkomen).

De resultaten van dit onderzoek kunnen gemeenten helpen om te leren van goed presterende, vergelijkbare gemeenten (peers). Welke gemeenten dat zijn en wat hun scores zijn, is op basis van de onderzoeksdata voor 42 van de 44 centrumgemeenten vast te stellen. De uitkomsten daarvan kunnen op aanvraag beschikbaar worden gesteld.